Een perceel grasland te Maurik, eigendom van boer Krelis, wordt in de zomermaanden begraasd door een aantal schapen, elk in het linkeroor voorzien van een groenkleurig kunststof oormerk met een uniek registratienummer. Eén van die schapen “Dolly”. Ergens in de maand juni 2022, trof boer Krelis zijn schaap “Dolly” levenloos aan in de wei. Zij was aan een onbekende oorzaak overleden. Om te voorkomen dat het stoffelijk overschot van Dolly herleidbaar zou zijn naar zijn boerderij, sneed Krelis, zoals te doen gebruikelijk, het linkeroor van Dolly, met daaraan het groene oormerk, af en stopte dat in zijn zak. Althans, dat dacht hij.
Dolly werd door boer Krelis, met tranen in zijn ogen, in een kruiwagen naar de rand van zijn perceel gereden en hij liet haar vervolgens ophalen door het destructiebedrijf “Tweede Leven”. Krelis was voornemens om het registratienummer van Dolly uit zijn administratie te verwijderen en voelde zijn zakken na, op zoek naar het oor van Dolly. Zelfs na grondige inspectie van zijn zakken vond hij het oormerk niet meer terug. Het oor, begroeid met een laagje donshaartjes en voorzien van het groene oormerk, lag waarschijnlijk ergens in de wei en Krelis besloot er geen aandacht meer aan te besteden.
Op een nacht, vloog vader steenuil, op jacht naar voedsel voor zijn vrouw en drie pullen, over de weide. De donshaartjes van Dolly’s oor bewogen zachtjes in de wind. Het alziende oog van vader steenuil detecteerde de geringe beweging en het oor van Dolly werd plotseling een prooi. In eerste instantie een teleurstellende buit, maar vader steenuil dacht :”Het zijn harde tijden en eten is eten”, dus hij bracht het oor van Dolly naar de nestkast.
Moeder steenuil nam de snack dankbaar in ontvangst, verscheurde het oor en voerde het in stukjes aan haar drie pullen. Het groene oormerk werd daarna respectloos in eeen hoek van de nestkast gesmeten en niemand keek er meer naar om. Zo werd het laatste oortje van Dolly versnoept. Het broedsel bleek succesvol, de pullen werden groot en vlogen uit. De rust voor vader en moeder steenuil keerde terug in afwachting van het nieuwe broedseizoen van 2023.
Tijdens de najaar controle en schoonmaak van de steenuilenkast, troffen Bert & Fred sr., twee enthousiaste vrijwilligers van de Steenuilenwerkgroep Rivierenland het groene oormerk aan in de nestkast. Verbaasd en nieuwsgierig naar de herkomst van het oormerk, beten zij zich vast in het registratienummer en stelden een onderzoek in, waarbij ook het internet zorgvuldig werd geraadpleegd en uitgespit. Na grondig en niet aflatend recherchewerk, kwamen Bert & Fred sr. tot de conclusie dat het linkeroor van Dolly bijgedragen had aan het succes van dit steenuilengezin. Wat is de natuur toch mooi en verrassend!
Bert & Fred sr